Γράφει ο Δρ. Κώστας Πατέρας D.Ed, M. Ed, P.H.D., Πολιτευτής. ΑΝ.ΕΛ

Η Πολιτική,που ακολουθήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες από τις κυβερνήσεις, έφερε την οικονομική και κοινωνική καταστροφή....

Η χώρα δεν είχε κατεύθυνση και προσανατολισμό ενώ η κληρονομική διαδοχή της εξουσίας ήταν ό,τι το χειρότερο. Οι γόνοι και οι επίγονοι των πολιτικών δυναστειών από το προσκήνιο και από το παρασκήνιο κηδεμόνευαν και κηδεμονεύουν την πολιτική ζωή. Ακόμη και στις εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη Αρχηγών κομμάτων πρυτάνευε και πρυτανεύει η οικογενειοκρατία και παίζουν ρόλο οι Βαρόνοι και τα ...παιδιά του κομματικού σωλήνα.Τον Λαό ούτε τον σκέπτονται ούτε τον υπολογίζουν,τον θέλουν μόνο να πάει μέχρι την κάλπη και μετά ούτε που τον σκέπτονται.
Έτσι η απογοήτευση πλακώνει τις ψυχές των πολιτών και οι ελπίδες για ένα καλό μέλλον γίνονται όνειρα θερινής νυκτός.
Η ψευδαίσθηση ότι υπάρχει ένας άλλος δρόμος σωτηρίας και ανάκαμψης καταρρέει και τα ποσοστά των κομμάτων συρρικνώνονται σε μονοψήφιους και διψήφιους αριθμούς.
Η κοινωνία είναι διχασμένη ανάμεσα στην οπισθοδρόμηση και την πρόοδο,στον ευρωπαϊκό και στον αντιευρωπαϊκό προσανατολισμό. Η πίστη στο κοινοβούλιο πέφτει σημαντικά και ο κοσμάκης εμπιστεύεται την Εκκλησία και τον Στρατό,σε ποσοστά του 38% και 65%.
Οι ποιοτικές αναλύσεις των τάσεων της κοινωνίας δείχνουν ότι εννέα στους δέκα πολίτες πιστεύουν ότι η χώρα κινείται σε λάθος δρόμο. Συνολικά το 86% των πολιτών εκφράζουν απογοήτευση και νομίζουν όχι μόνο ότι δεν πέρασε η κρίση αλλά ίσως ναμαστε ακόμη στην αρχή.
Οι οκτώ στους δέκα νομίζουν πως η επόμενη χρονιά θα ναι χειρότερη,αφού η ανεργία καλπάζει και η φοροκαταιγιδα πλήττει τα μικρά και τα μεσαία βαλάντια. Οι οκτώ Έλληνες στους δέκα θεωρούν την πολιτική των μνημονίων λανθασμένη και την Ευρώπη εχθρική προς την πατρίδα μας.
Η μεγάλη δυσφορία των πολιτών απομακρύνει τους πολίτες από τα κόμματα και οδηγεί την αποχή σε μεγάλα ποσοστά. Ο κυνισμός και η αποξένωση των ψηφοφόρων από το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα φέρνει αποστασιοποίηση και γύρισμα...της πλάτης στους κομματικούς σχηματισμούς. Μεγάλο παράδειγμα η πρόσφατη εκλογή προέδρου στη Ν.Δ.,που μόλις συγκέντρωσε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ψηφοφόρους,την στιγμή που κάποτε συγκέντρωνε το 47% του εκλογικού σώματος,δηλ. πολλά εκατομμύρια ψηφοφόρων.
Είναι πιθανόν τα ποσοστά συμμετοχής σε εκλογές να φτάσουν πολύ χαμηλά. Εάν το πολιτικό σύστημα δεν αλλάξει νοοτροπία και εξακολουθεί να εμπαίζει και να καταστρέφει την κοινωνία, και λειτουργεί με βάσει την οικογενειοκρατία,την αναξιοπιστία και την παρεοκρατία.