Της Ελένης Σκαρλάτου. 
Τι να πω και τι να γράψω στ΄ άψυχο χαρτί........
Είναι μερικές φορές που θέλεις να ξεράσει φαρμάκι η πέννα σου, όμως λόγω της κατάστασης σιωπάς και σιωπάς και σιωπάς, μέχρι που σε πιάνει ένας γραφικός ίλιγγος και επανέρχεσαι γιατί η σιωπή σε προδίδει.

Στάση για σήμερα μπροστά στην Αγία Βαρβάρα και κοντά στον Αϊ Γιάννη τον Πρόδρομο όπου και το κέντρο της παλιάς Καλαμπάκας αλλά και η γνώριμη για πολλούς Κωνστάντιο ς Σχολή και σήμερα 2ο και 5ο Νηπιαγωγείο της πόλης.
Πάνε χρόνια που αυτή η γραφική και παλιά γειτονιά του τόπου περιμένει τους
«άρχοντες» που θα ασχοληθούν μαζί της. Μάταια όμως. Κανένας και τίποτα δεν χαλάει για αυτή τη γωνιά τη ζαχαρένια του .Έτσι σε κάποιους Καλαμπακιώτες, ανοίγει το χρονοντούλαπο της Ιστορίας που με τίποτα δεν θάβεται και ουρλιάζει. Θέλεις ο χρόνος, θέλεις η μοναξιά, θέλεις η ιστορία, θέλεις ο ''αράπης με το τσιμπούκι'' (έτσι έλεγαν κείνα τα χρόνια τα παλιά όταν οργίαζε ο μύθος και θέριευε την πραγματικότητα, που έβγαινε τα βράδια και ανέβαινε στη σκεπή του σχολείου) κι άλλα πολλά θέλεις, συν και τα παράπονα πολλών πολιτών που νιώθουν ανακούφιση, όταν κάποιος τούτης της δύσκολης δουλειάς περιγράφει τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, τα λέω πάλι με αυτό το ρεπορτάζ.
Με κάλεσε λοιπόν το ρεπορτάζ, φορτωμένη αποδεικτικά στοιχεία, εγκαταλείποντας την περίεργη φάρσα της κρίσης που βιώνουμε όλοι, για να ασχοληθώ με τα δεσμά του από την ηλεκτρονική καθημερινή εφημερίδα www.antilogosnews.gr που την χτυπάει κι αυτή αλύπητα η εντολή της τρομοκρατίας και η «φάρσα» του τύπου « σ΄ αυτά τα «μαγαζιά» μόνο δελτία τύπου. Τα βάζουν και ας μην πληρώνονται». (Ξέφυγα και ίσως οι πιο πολλοί να μη καταλαβαίνουν τι σημαίνουν αυτά τα περί δελτίων τύπου. Με δυο λόγια, είναι τα απλήρωτα, οι τζάμπα δημοσιεύσεις).
Μέσα λοιπόν στην παραζάλη της σιωπής και στο πολιτικό περίμενε, έρχομαι μετά από καιρό να αποδείξω πως δεν πρέπει να παραδινόμαστε σ΄αυτό που κάποιοι το αποκαλούν μοιραίο.
Όχι λοιπόν, ας σηκώσουμε τα κεφάλια και ας απαιτήσουμε το αυτονόητο που δεν είναι άλλο από την καθαριότητα που βγαίνει μέσα από την υπόσχεση και που... πού η κρίση, γιατί να την αγγίζει;
Χρειάζεται μόνο διάθεση, σκούπα και νερό το ένα.
Είναι δυνατόν δίπλα από τη σκάλα νηπιαγωγείου να υπάρχει σχεδόν καθημερινά, αυτή η σαπίλα από ζουμιά που τρέχουν και κάνουν στρώμα στο έδαφος δίπλα και κάτω από τα πόδια των παιδιών;(Φωτο)
Αν αυτό δεν είναι εστία μόλυνσης, τότε τι είναι; Τώρα τα έχει ξεπλύνει και λίγο η βροχή.
Όμως αυτή τη βρομιά που ευθυνόμαστε όλοι, μήπως δεν την προκαλεί η κρίση αλλά η αδιαφορία που ξέρει να καλύπτεται καλά πίσω από την κρίση; Το άλλο κομμάτι του ρεπορτάζ έχει να κάνει με το χάλι στο παρκάκι που βρίσκεται μπροστά σ΄αυτό το ιστορικό κτίριο και το αντικρίζουν καθημερινά πάρα πολλά μάτια. Σιωπά λοιπόν κι αυτό και περιμένει τι άραγε και ποιους να ενδιαφερθούν; Για όσους δεν γνωρίζουν ανήκει στην παλιά πόλη.
Αναμένει λοιπόν τη νύχτα η Κωνστάντιος να κρύψει την ασχήμια της.
Φτάνει τώρα το τρίτο κακό που κάνει το παρκάκι ακόμα πιο επικίνδυνο .
Καρκινογόνος αμίαντος που κάποιοι ξεφορτώθηκαν, κάποιοι δεν είδαν και κάποιοι ίσως δεν γνωρίζουν την επικινδυνότητα του. Η λέξη όλα τα λέει και το ρεπορτάζ υποκλίνεται μπροστά στις απόψεις των ειδικών. Πόσα χρήματα άραγε χρειάζονται για να ενημερωθούν οι πολίτες γι αυτό τα επικίνδυνο υλικό που γεμίζει χώρους και πετάγεται ανεξέλεγκτα όπου να είναι; Άραγε υπάρχει τόπος και χώρος για τη μεταφορά του αλλάκαι ειδική συνεργασία με υπηρεσία μεταφοράς; ΄Η δε βαριέσαι ότι προκύψει και η κρίση να είναι καλά.
Πόσα χρήματα χρειάζονται για να ενημερωθούν οι πολίτες ότι ο καρκινογόνος αμίαντος ,που παλιά τοποθετούνταν σε σκεπές και καμινάδες σπέρνει χωρίς διακρίσεις το θάνατο δεν πετάγεται έτσι και εκεί έξω από νηπιαγωγείο;
Τι να πω και τι να γράψω στ΄αψυχο χαρτί; Απλά και τελειώνω τούτο το ρεπορτάζ.
Η Ελλάδα μας τούτο τον καιρό δεν ζει, όλοι το γνωρίζουμε και τα μεγάλα όνειρα του Έλληνα γκρεμίστηκαν. Τα μικρά όμως ζούνε ακόμα.
Ας μην αφήσουμε τη βρόμα να μολύνει τις ψυχές των παιδιών μας και τον καρκινογόνο αμίαντο να τα δηλητηριάσει.
Όσο γι αυτό το ιστορικό σημείο της πόλης περιμένει ανθρώπινη παρέμβαση ιδιαίτερα το
παρκάκι για να ομορφύνει.
Το να δακρύζουν όσοι πέρασαν τα μαθητικά τους χρόνια παλιά σ΄αυτό το σχολείο όταν το βλέπουν έτσι, είναι ίσως κάποιο σύμπτωμα «κρυπτο-κατάθλιψης» για τον τόπο.
Ένα μικρό περιποιημένο παρκάκι δίπλα από νηπιαγωγείο και σε μια ιστορική γειτονιά δεν είναι σπατάλη. Σήμερα σε τέτοιους χώρους επιβιώνει η ελπίδα και η ομορφιά.
Το να ονειρευόμαστε όλοι μια καλύτερη ζωή για τα παιδιά μας, έστω με ένα μικρό όμορφο παρκάκι παρέα, ή ένα μικρό λουλουδάκι για χρώμα ζωής, χωρίς σκουπίδια και ζουμιά να τρέχουν στους δρόμους δεν είναι σπατάλη.
Όσο για τον καρκινογόνο αμίαντο σπατάλη είναι η μη ενημέρωση.

          Αμίαντος: Κίνδυνοι και λύσεις προστασίας
—Τι είναι ο αμίαντος και πού βρίσκεται;
Ο αμίαντος (asbestos) είναι ένα ινώδες μετάλλευμα, σκληρό και ανθεκτικό στις υψηλές θερμοκρασίες, απρόσβλητο από χημικές δράσεις που υπάρχει σε αφθονία στο στερεό φλοιό της γης. Ο αμίαντος διαθέτει αντοχή και ελαστικότητα, αντίσταση στα οξέα και μεγάλη θερμομονωτική ικανότητα.
Σήμερα ο αμίαντος χρησιμοποιείται σε πολλές εφαρμογές. Κυρίως, όμως έχει χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή προϊόντων αμιαντοτσιμέντου, τα οποία απορροφούν το 80% περίπου της παγκόσμιας παραγωγής αμιάντου π.χ. φύλλα ΕΛΛΕΝΙΤ που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή κτιρίων, λόγος για τον οποίο πολλά κτίρια και σπίτια περιέχουν αμίαντο στα κατασκευαστικά τους υλικά.
—Είναι ο αμίαντος επικίνδυνος;
Η έκθεση σε αναπνεύσιμες ίνες αμιάντου (διαμέτρου μικρότερης των 3μm), είναι δυνατόν να προκαλέσει διάμεσο πνευμονική ίωση (αμιάντωση) που οδηγεί στο καρκίνο του πνεύμονα.
Για τον λόγο αυτό η κοινοτική νομοθεσία έχει κατατάξει τον αμίαντο στην κατηγορία των επικινδύνων υλικών και συνιστά την σταδιακή απομάκρυνσή του. Εξ άλλου σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο έχει απαγορευτεί η εμπορία και χρήση προϊόντων αμιάντου από 01-01-2005.
Ομάδες υψηλού κινδύνου σήμερα είναι οι άνθρωποι που εκτελούν εργασίες επισκευών κτιρίων και οι εργαζόμενοι σε ναυπηγεία. Δεδομένου όμως ότι, όπως προαναφέρθηκε, ο αμίαντος χρησιμοποιήθηκε στο παρελθόν στην κατασκευή σχολείων και νοσοκομείων, εκτεθειμένοι σε κίνδυνο είναι οι μαθητές, οι καθηγητές και το εν γένει νοσηλευτικό προσωπικό.
Εξ άλλου δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν αμίαντο στο ίδιο τους το σπίτι και γι΄ αυτό πρέπει να γνωρίζουν από τι κινδυνεύουν και πως θα προστατευθούν.
—Κάτω από ποιες περιστάσεις κινδυνεύουμε από αμιαντούχα υλικά στο σπίτι;
"Ύστερα από την αφαίρεση αμιάντου στα περισσότερα σχολεία ανά την επικράτεια, διαπιστώσαμε ότι το πρόβλημα στα σπίτια των ιδιωτών είναι ακόμα μεγαλύτερο, αφού σε κάθε χωριό ή κωμόπολη αποτελούσε παλαιότερα την εύκολη λύση για κάθε νοικοκυριό.
Η πιο διαδεδομένη μορφή αμιάντου, συνήθως σε παλαιότερης κατασκευής σπίτια είναι το γνωστό σε όλους ΕΛΛΕΝΙΤ που μπορεί να υπάρχει στη συχνότερη εφαρμογή του σε στέγες, υπόστεγα, μικροκατασκευές χωρών σταθμεύσεως, αποθήκες, έως σωλήνες, καπνοδόχους, μονώσεις λεβήτων, τζάκια κλπ.
Οι κίνδυνοι στο σπίτι προκαλούνται όταν τα αμιαντούχα υλικά λόγω παλαιότητας, φθοράς, ζημίας, καθαρισμού ή ανακατασκευής θρυμματιστούν ή ξεφλουδίσουν. "Όταν συμβεί αυτό, οι μικροσκοπικές ίνες αμιάντου απελευθερώνονται στον αέρα και τότε είναι δυνατόν κανείς να τις εισπνεύσει από τη μύτη ή το στόμα. Οι ίνες μπορούν επίσης να προσκολληθούν στα ρούχα, τα εργαλεία και το δέρμα απ" όπου πολύ εύκολα μετά θα μπορούσαν πάλι να απελευθερωθούν.
Πάντως ο καθαρισμός, η αναδιαμόρφωση, η σφυρηλάτηση, η διάτρηση, το πριόνισμα, το βούρτσισμα, το ξεσκόνισμα, το ξύσιμο και το τρίψιμο είναι δυνατόν να αποδεσμεύσουν ποσότητες ινών αμιάντων ικανές να θέσουν σε κίνδυνο την υγεία.
—Υπάρχει περίπτωση να βρούμε αμίαντο σε σπίτια νεώτερης κατασκευής και πού πρέπει να ψάξουμε;
Σπίτια στα χωριά και στις πόλεις με υπόστεγα και αποθήκες στην αυλή, μικρά κτίσματα στον κήπο, κοτέτσια και άλλα κτίσματα εμπεριέχουν με τη μορφή αμιαντοσανίδων ή πλακών το βλαβερό αυτό υλικό.
Σε πολλά κτίσματα, τα αμιαντούχα υλικά ξεθωριάζουν και απελευθερώνουν με ευκολία τις επικίνδυνες ίνες στον αέρα.
Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι επίσης η επαφή πλακών Ελενίτ με φυλλωσιές δέντρων καθώς με την ένταση του αέρα τρίβονται και απελευθερώνουν τις ίνες αμιάντου.
Στην Ελλάδα ΕΛΛΕΝΙΤ χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα στη κατασκευή ενός απλού στεγάστρου. Ακόμα αμίαντο μπορεί να βρει κανείς σε πλακάκια δαπέδου από βινύλιο, στις μονώσεις σωλήνων ζεστού νερού ή ατμού, στις καμινάδες αλλά και στις φλάντζες που υπάρχουν σε πολλές πόρτες. Επίσης στις σόμπες, τους φούρνους και μερικές φορές ακόμα και στα βότσαλα.
—Πώς αναγνωρίζουμε τον αμίαντο στο σπίτι;
Η συνηθέστερη μορφή αμιάντου στα σπίτια που είναι γνωστή σε όλους και εύκολα αναγνωρίσιμη είναι το αμιαντοτσιμέντο (κυματοειδή φύλλα ΕΛΛΕΝΙΤ). Το ΕΛΛΕΝΙΤ είναι γκρι, πολλές φορές όμως είναι βαμμένο και με άλλα χρώματα.
—Τι πρέπει να κάνουμε αν βεβαιωθούμε για ύπαρξη αμιάντου στο σπίτι;
Γενικά, εάν το υλικό είναι σε καλή κατάσταση και βρίσκεται σε μέρος που δεν πλησιάζουν άνθρωποι, τότε μπορεί κατ΄ αρχήν να διατηρηθεί το υλικό στη θέση του, αφού λάβουμε κάποια μέτρα για τη προστασία των άλλων π.χ. να διασφαλίσουμε ότι δεν θα πλησιάσουν μικρά παιδιά, δεν θα προκληθούν φθορές, ζημίες και δεν θα θρυμματιστούν τα υλικά. Εάν πιστεύετε ότι το υλικό είναι πιθανό να κτυπηθεί και να τριφτεί και γενικότερα αν κοντά σε αυτό υπάρχουν ανθρώπινες ζωές τότε συνιστάται να αναθέσετε σε εξειδικευμένη εταιρεία την αφαίρεση του υλικού ώστε να μειώσετε την έκθεσή σας στο κίνδυνο όσο το δυνατόν περισσότερο.
Στην Ελλάδα υπάρχουν εξειδικευμένες εταιρείες που ασχολούνται με τον εντοπισμό και την αφαίρεση του αμιάντου και είναι καταχωρημένες στο μητρώο του ΥΠΕΚΑ ως εταιρείες διαχείρισης επικινδύνων αποβλήτων και αμιάντου διαθέτουν δε σχετική άδεια από το ΥΠΕΚΑ, τόσο για την συλλογή, όσο και για την εξαγωγή του.
Οι εταιρείες αυτές στέλνουν έναν καταρτισμένο επαγγελματία (συνήθως χημικό μηχανικό) για να ερευνήσει το σπίτι. Ένας επαγγελματίας του είδους ξέρει πού να ψάξει για τον αμίαντο, πώς να πάρει τα κατάλληλα δείγματα και ποιες διορθωτικές ενέργειες θα είναι οι αποτελεσματικότερες. Τέλος όταν ολοκληρωθούν οι εργασίες αποξήλωσης και απομάκρυνσης του αμιάντου, ο ιδιοκτήτης του σπιτιού θα παραλάβει πιστοποιητικό νόμιμης διάθεσης το οποίο και απαιτείται από την οικεία υπηρεσία πολεοδομίας ώστε να ολοκληρωθούν σύννομα οι εργασίες αντικατάστασης οικοδομικών στοιχείων που περιείχαν αμιαντούχα υλικά.
Πάντως η αφαίρεση και απομάκρυνση του αμιάντου από ένα σπίτι, όταν αυτή αποφασισθεί, είναι γενικά μια περίπλοκη και επικίνδυνη εργασία κατά την οποία θα πρέπει να τηρούνται αυστηρά μέτρα προστασίας και ασφάλειας.
—Πόσο κοστίζει η απομάκρυνση αμιάντου;
Δεδομένου ότι η χώρα μας δεν έχει λύσει ακόμη το πρόβλημα της διαχείρισης του αμιάντου που αφαιρείται από τα κτίρια, αφού δεν επιτρέπεται η ταφή του σε ΧΥΤΑ στην Ελλάδα, το κόστος διαχείρισης προς το παρόν παραμένει υψηλό, αφού «πληρώνουμε» τη μεταφορά του στη Γερμανία.