Της Μαρίκας Λυσιάνθη
Η διαπλοκή έχει χάσει, εκτός από τα λεφτά της, και τη... φόρμα της. Δεν εξηγείται διαφο-ρετικά η άγαρμπη προσπάθεια να επανέλθει στην εθνική μνήμη ο Γιάννης Στουρνάρας ως... διαρκής σωτήρας του τόπου....
Ο σημερινός διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, στενός συνεργάτης του Κώστα Σημίτη τη μοιραία περίοδο διακυβέρνησης 1996-2004, υπουργός Οικονομικών των κυβερνήσεων Σαμαρά-Βενιζέλου, και διαχρονικός τεχνοκράτης, φέρεται ως το "ιερό δισκοπότηρο" της Κεντροαροστεράς. Με... νονό τον Κώστα Σημίτη και διάφορα "ορφανά" του, ώστε να ηγηθεί του χώρου, και να "κάνει τη δουλειά" την επόμενη μέρα, σε μια Ελλάδα που δεν έχει καταφέρει ακόμη να βγει από την κρίση στην οποία την οδήγησαν τα πεπραγμένα του Κώστα Σημίτη, με χρονοκαθυστέρηση.
Καμία έκπληξη για τον... αγαπητικό των "μεγάλων" συμφερόντων, όπως έχει εξελιχθεί τα τελευταία χρόνια ο Γιάννης Στουρνάρας. Η απορία ωστόσο υπάρχει, και έγκειται στη μυωπία της διαπλοκής. Σε άλλες εποχές, τότε που τα κρατικά ταμεία ήταν γεμάτα και επομένως... μπορούσαν να λεηλατηθούν, η διαπλοκή και τα μεγάλα συμφέροντα θα είχαν δρομολογήσει τις εξελίξεις για τους εκλεκτούς τους, με πολύ περισσότερο έξυπνο τρόπο.
Θα έλεγαν αυτό που... ψιθυρίζει η καρδιά τους: Πρωθυπουργός ο Στουρνάρας, Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Σημίτης. Και... καληνύχτα και καλή τύχη στην ταπεινή χώρα μας.
Η Μαρίκα Λυσιάνθη είναι ψυχολόγος
