Το παρών στα έργα ανακαινίσεως του Δημοτικού Σχολείου Παναγίας, χωριό στο οποίο έκανε το Αγροτικό του, έδωσε το μεσημέρι του περασμένου Σαββάτου ο γιατρός και Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών...
Χρίστος Χ. Λιάπης, όπου και συνομίλησε με τον Πρόεδρο της Τοπικής Κοινότητας Τάσο Καταραχιά και παλιούς του γνώριμους από το διάστημα εκείνο, οι οποίοι τον κάλεσαν να παρευρεθεί, το ίδιο βράδυ και στην κοπή της Πίτας του Συλλόγου της Παναγίας, σε γνωστό κέντρο των Τρικάλων, όπου είχαν την ευκαιρία να διασκεδάσουν, να τα πουν πιο χαλαρά και να θυμηθούν τα "παλιά" και τα "νέα".
Ιδιαίτερα συγκινητική ήταν η στιγμή που, σε μια ανάπαυλα του μουσικού κεφιού, ο γιατρός σηκώθηκε και πήρε το μικρόφωνο για να απευθυνθεί στους συνδαιτημόνες λέγοντας:
"Φίλες και φίλοι, γνώριμος είναι ο τόνος της φωνής που διακόπτει για λίγο το γλέντι μας. Είναι η φωνή ενός ανθρώπου που ήρθε πριν από 10 χρόνια, ως ένας νέος ιατρός, για να κάνει στην Παναγία το Αγροτικό του. Θέλω να σας ευχαριστήσω για την αληθινή αγάπη με την οποία με περιβάλλατε όλοι σας. Από εκείνα τα ανέμελα, για την πατρίδα μας, χρόνια έχω κρατήσει στην καρδιά μου, ως το πιο όμορφο κομμάτι των αναμνήσεών μου, τη ζεστή φιλοξενία, την αμεσότητα και τη ντομπροσύνη των κατοίκων των τόσο όμορφων αλλά δυστυχώς παραμελημένων χωριών του πάλαι ποτέ Δήμου Μαλακασίου. Αισθανόμενος την ανάγκη να ανταποδόσω αυτή τη ζεστασιά και την απαντοχή δηλώνω πως και από το Νοσοκομείο όπου υπηρετώ στην Αθήνα, θα είμαι πάντοτε έτοιμος να προστρέξω με διπλάσιο, ανιδιοτελή, ζήλο στην όποια υγειονομική ανάγκη σας. Συνδράμοντας κάθε κάτοικο της Παναγίας, κάθε Μαλακασιώτισσα και κάθε Μαλακασιώτη, κάθε Κορυδαλλιώτισσα και κάθε Κορυδαλλιώτη που θα χρειαστεί να έρθει σε επαφή με τις υγειονομικές δομές της Πρωτεύουσας. Επειδή ποτέ δεν επεδίωξα να είμαι κοντά σας μόνον στα γλέντια και στα πανηγύρια, επισκέφθηκα πριν από λίγες ώρες τα έργα ανακαινίσεως του Δημοτικού Σχολείου Παναγίας, όπου τα είπαμε με τον Πρόεδρο της Τοπικής Κοινότητας Τάσο Καταραχιά, έναν άξιο αιρετό άρχοντα που φροντίζει για όλα, με προτεραιότητα την εκπαίδευση των μικρών κατοίκων του πάλαι ποτέ Δήμου Μαλακασίου. Γιατί αυτή αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για τη στήριξη και την αιμοδότηση του κοινωνικού ιστού της υπαίθρου της επαρχίας Καλαμπάκας, του νομού των Τρικάλων και ολόκληρης της χώρας. Γιατί όπως έλεγε και η Άννα Συνοδινού την οποία δυστυχώς χάσαμε πρόσφατα: "Όλα πρέπει να τα πουλήσει η Ελλάδα για να αγοράσει δασκάλους -και για να χτίσει σχολεία θα συμπληρώσω εγώ-. Χρειαζόμαστε έναν στρατό πολιτισμού και τους κατάλληλους στρατώνες σαν το Δημοτικό Σχολείο Παναγίας και τους κατάλληλους στρατιώτες, σαν τον Πρόεδρο Καταραχιά, σαν όλους εμάς που αυτό που μας φέρνει σήμερα εδώ είναι η αρραγής συνεκτικότητα των δεσμών μας, η αγάπη μας για τον τόπο μας και το μεράκι μας να τον δούμε να ανασυγκροτείται και να πηγαίνει ξανά μπροστά. Καλή Χρονιά σε όλες και σε όλους εύχομαι, μέσα από την καρδιά μου που θα είναι πάντοτε δεμένη με την Παναγία, τον Κορυδαλλό και το Μαλακάσι."
