Γράφει ο Δρ. Κώστας Πατέρας, D. Ed., M.Ed., Ph.D. Πολιτευτής ΑΝ.ΕΛ.
Φεύγοντας ο παλαιός και κακός χρόνος ανέτειλε ο νέος και ελπιδοφόρος. Η μεγάλη και συγκεκριμένη αυτή αλλαγή δίνει σ' όλους την ευκαιρία να δούμε και μερικά πράγματα διαχρονικά....
Να αναλογιστούμε ως Έθνος ποιοι ήμασταν, ποιοι είμαστε και που πηγαίνουμε. Να δούμε, ως πολίτες, τα λάθη του παρελθόντος, τα άσχημα του σήμερα και τις ελπίδες του αύριο. Όλα αυτά, φυσικά, μέσα σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για την πατρίδα μας.
Εδώ που φτάσαμε, βέβαια, δεν ήρθαμε τυχαία. Φταίνε αυτοί που μας κυβέρνησαν και φταίμε κι εμείς που ψηφίζαμε αυτούς τους πολιτικούς. Μόνο του δεν έρχεται τίποτε. «Όπως στρώσεις έτσι θα κοιμηθείς» λέγει η λαϊκή θυμοσοφία. Το κακό είναι πως εμάς τους πολίτες δεν μας παίρνει πια ύπνος, αφού τα πάντα χάθηκαν. Το κοινωνικό κράτος διαλύθηκε. Η αξιοπρέπεια η προσωπική και η Εθνική δεν υπάρχει. Η ψυχολογία του Λαού είναι πολύ πεσμένη και κανένας μας δεν είναι σίγουρος για το αύριο, για το πώς θα ζήσουν οι επόμενες γενεές και μέχρι που θα φτάσει η κατρακύλα.
Ο κακός ο χρόνος έφυγε. Οι Δανειστές μας ληστεύουν... κανονικά. Οι παλαιοί Βουλευτές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ παίρνουν αναδρομικά από 100.000 ευρώ. Ο κοσμάκης υποφέρει. Η ανεργία κάνει θραύση. Οι άνθρωποι της διαπλοκής και της διαφθοράς δεν έφεραν πίσω τα κλεμμένα. Οι ουρές σε τράπεζες και εφορίες ζουν και βασιλεύουν, οι άστεγοι συνεχώς αυξάνονται, οι φτωχοί τρέχουν στις Εκκλησίες, στους Δήμους, σε Οργανώσεις και Ιδρύματα για να βρουν λίγο φαγητό και ζέστη και οι Μετανάστες κατακλύζουν την χώρα.
Το μεγαλείο της ψυχής των Ελλήνων εδώ φαίνεται. Ο Ανθρωπισμός όλων μας ξεδιπλώνεται διάπλατα και αγκαλιάζει το δράμα των εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων, που το δημιούργησαν οι πόλεμοι στην γειτονιά μας. Πόλεμοι, που εξυπηρετούν πρωτίστως τους Μεγάλους της γης, οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για όσα απάνθρωποι τεκταίνονται εδώ και αιώνες.
Εμείς ζούμε το δράμα των προσφύγων, που καθημερινά περνούν το Αιγαίο με σαπιοκάραβα για να γλιτώσουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους. Υγρός τάφος οι θάλασσές μας για χιλιάδες συνανθρώπους. Η αγκαλιά όμως των Ελλήνων είναι μεγάλη. Παρά την φτώχεια μας και την απελπισία μας σώζουμε ζωές, δίνουμε απ' ό,τι έχουμε και αγκαλιάζουμε τους ξεριζωμένους, όπως αγκαλιάσαμε τους Ποντίους , τους Αρμένιους και τους Κούρδους παλαιότερα.
Μόνοι μας, χωρίς την συμπαράσταση των Βορείων Ευρωπαίων, που μένουν αδιάφοροι στην τραγωδία αυτή, δείξαμε πως ως Έλληνες έχουμε μέσα μας τον Χριστό της Αγάπης και της Ανθρωπιάς, εφαρμόζοντας το «πόσο χαριτωμένο πράγμα είναι να είσαι άνθρωπος».
Είμαστε χαρούμενοι που ο Θεός μας αξίωσε να αγαπάμε τον πλησίον μας ως τον εαυτό μας και να συμπαραστεκόμαστε στους δυστυχισμένους ανθρώπους της μετανάστευσης. Αυτή την φορά οι χρεοκοπημένοι Έλληνες έδωσαν μαθήματα ανθρωπιάς σ' όλο τον κόσμο. Μια χώρα φτωχοποιημένη, αλλά πλούσια σε αισθήματα, έσωσε και σώζει καθημερινά ταλαιπωρημένες ψυχές.
Αυτή είναι η Ελλάδα μας η χώρα που γέννησε τον πολιτισμό, την Δικαιοσύνη και την Δημοκρατία. Η χώρα των αντιθέσεων και των τραγικών οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών λαθών.
