Ο σχεδιασμός μιας νέας ρύθμισης οφειλών στα ασφαλιστικά ταμεία φαίνεται ότι μπορεί να αποδώσει και να πάρει τη μορφή νόμου μέχρι τα τέλη Αυγούστου, εάν η διαπραγμάτευση που άρχισε –επί του θέματος– με την τρόικα, το υπουργείο Εργασίας και τις διοικήσεις των Ταμείων, καταλήξει σε συμφωνία.
Το υπουργείο και το ΙΚΑ έχουν συμφωνήσει στους άξονες των αλλαγών οι οποίες θα προβλέπουν διαφορετική αντιμετώπιση μεγαλοοφειλετών από τους οφειλέτες με χαμηλότερα ποσά, καθώς και χρήση των δυνατοτήτων που δίδουν εγκύκλιοι του ΙΚΑ και παλαιότερες νομοθετικές διατάξεις στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα μέχρι και τη νομοθέτηση της νέας συμφωνίας με την τρόικα.
Στο υπουργείο και στο ΙΚΑ θεωρούν σχετικά βέβαιη την κατάρτιση μιας νέας ρύθμισης. Αλλά, όπως προειδοποιούν και τα υπηρεσιακά στελέχη, η ρύθμιση αυτή δεν έχει κανένα νόημα εάν τεθεί σε εφαρμογή μετά τον Οκτώβριο. Διότι στο χρονικό διάστημα που θα μεσολαβήσει θα έχουν σβήσει χιλιάδες επιχειρήσεις. Αρα, έχει μεγάλη σημασία όχι μόνο η συμφωνία για τη νέα ρύθμιση, αλλά και τα ενδιάμεσα βήματα διατήρησης εισροών προς τα Ταμεία, μέχρι την οριστικοποίησή της.
Οι άξονες
Σε ό,τι αφορά τους άξονες της νέας συμφωνίας για τις οφειλές, το υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας προτείνει τα εξής:
α) Για τις μεγάλες επιχειρήσεις με οφειλές πάνω από ένα ποσό προτείνεται η διαχείριση του χρέους «πακέτο» και συνδυαστικά με τα λοιπά χρέη που έχουν προς τράπεζες και δημόσια ταμεία.
β) Για τις επιχειρήσεις με την αποκαλούμενη μεσαία διαστρωμάτωση οφειλών προς το ΙΚΑ και ειδικότερα για οφειλές που δημιουργήθηκαν μέσα στα έτη της κρίσης προτείνεται ένταξη σε ρύθμιση με αυξημένο αριθμό δόσεων.
γ) Για τις οφειλές των ελευθέρων επαγγελματιών που μεταφέρονται στο ΚΕΑΟ προτείνεται το όριο να αυξηθεί πάνω από το ποσό των 5.000 ευρώ που ισχύει σήμερα.
Ταυτοχρόνως, στα εργαλεία που θα επανεξεταστούν εντάσσονται οι διατάξεις του άρθρου 99 για τις πτωχευμένες επιχειρήσεις στις οποίες δίδονται δυνατότητες για έως και 180 δόσεις. Σύμφωνα με παλαιότερη απόφαση του Δ.Σ. του ΙΚΑ για τις επιχειρήσεις που εντάχθηκαν στα άρθρα 99 του Πτωχευτικού Κώδικα και στις περιπτώσεις της άμεσης επικύρωσης της συμφωνίας εξυγίανσης σύμφωνα με το άρθρο 106 παρέχονται οι εξής δύο δυνατότητες: α) Εφάπαξ εξόφληση με έκπτωση των πρόσθετων τελών σε ποσοστό 80%. β) Ρύθμιση καταβολής οφειλών από 72 έως 180 μηνιαίες δόσεις με εκπτώσεις πρόσθετων τελών που δεν μπορεί να υπερβεί (για τις 72 δόσεις) το 60%. Επίσης, η τρόικα έχει ζητήσει να αποστείλουν τα Ταμεία για κάθε μία από τις παλαιές ρυθμίσεις τα αναλυτικά στοιχεία για τον αριθμό των οφειλετών, των απεντάξεων και των ποσών που εισπράχτηκαν.
Η πρώτη ρύθμιση αφορά στη δυνατότητα που έδωσε με εγκύκλιό του το ΙΚΑ να ρυθμιστούν με 12 δόσεις πάγιες οφειλές έως τον Απρίλιο του 2014 και στη συνέχεια να ενταχθούν στη ρύθμιση των περισσότερων δόσεων για τις παλαιές οφειλές. Αυτή η δυνατότητα δόθηκε σε οφειλέτες που δεν είχαν κατορθώσει να ενταχθούν στη ρύθμιση των 48 δόσεων της «νέας αρχής». Η δεύτερη ρύθμιση την οποία ενεργοποίησε το ΙΚΑ με βάση νόμο του 2011 (Γ. Κουτρουμάνη) και θεωρεί ιδιαίτερα αποτελεσματική η διοίκηση του Ταμείου αφορά τη δυνατότητα των μεγάλων οφειλετών (από 300.000 ευρώ και πάνω για το ΙΚΑ, από 200.000 και πάνω για τον ΟΓΑ και από 80.000 και πάνω για τους οφειλέτες των λοιπών Ταμείων) να αποπληρώνουν σε 100 και παραπάνω δόσεις ποσά έως 150 ευρώ τον μήνα.
Η τρόικα
Οσο κι αν η τρόικα αντιτίθεται σε βελτίωση της υφιστάμενης ρύθμισης της «νέας αρχής» με τις 48 δόσεις για τα παλαιά χρέη και τις 12 για τα τρέχοντα, δεν μπορεί να αγνοήσει το γεγονός πως η μία στις δύο επιχειρήσεις κινδυνεύει με κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων και ο μόνος λόγος που δεν έχει γίνει μαζικό το φαινόμενο των κατασχέσεων πρέπει να αναζητηθεί στην πρωτοβουλία της διοίκησης του ΙΚΑ να παγώνει τη διαδικασία κατάσχεσης στον βαθμό που οι οφειλέτες καταβάλλουν τις τρέχουσες εισφορές συν 1% από τα ληξιπρόθεσμα χρέη. Το γεγονός ότι μόνο ένα 10% των εργοδοτών που οφείλουν στο ΙΚΑ εντάχθηκε στη ρύθμιση, ενώ τα χρέη των εν ενεργεία επιχειρήσεων προς το Ιδρυμα προσεγγίζουν τα 8 δισ. ευρώ επιβεβαιώνει την αποτυχία της ρύθμισης.
