Μια νέα εποχή ξεκίνησε για την πατρίδα μας εδώ και τέσσερα περίπου χρόνια, που δυστυχώς είναι τραγική. Χάσαμε τον βηματισμό μας ως κοινωνία και απωλέσαμε τον προσανατολισμό μας. Εκεί που περιμέναμε να ανεβούμε σκαλοπάτι, ξαφνικά βρεθήκαμε στο τελευταίο σκαλί της σκάλας του κακού. Μπροστά μας άνοιξε ένα βαθύ σκοτάδι, που εξαφάνισε ότι είχαμε φτιάξει και ό,τι είχαμε ονειρευτεί. Μια συνωμοσία της αδράνειας και μια πρωτοφανής κατάθλιψη ορθώθηκε στις ψυχές όλων μας.
Όλοι ή σχεδόν όλοι συμφωνούμε πως τα κακώς κείμενα οφείλονται στην νοοτροπία μας, στην μαζική φοροδιαφυγή, στην πρωτάκουστη αναξιοκρατία, στην πρωτοφανή διαφθορά και κλοπή του δημοσίου χρήματος, στην αγκυλωμένη δημόσια διοίκηση, στην αδηφαγία του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου και κυρίως στην εξαφάνηση των αξιών, των αρχών και των ιδεωδών από την ζωή μας. Δεν έχουν άδικο όσοι υποστηρίζουν πως η κρίση δεν είναι οικονομική αλλά πολιτιστική.
Πολλά φταίνε για το σημερινό κατάντημα. Φταίνε τα πρόσωπα δηλαδή οι ανίκανοι και οι διεφθαρμένοι πολιτικοί, τα καλά οργανωμένα συμφέροντα, η κακή μας νοοτροπία, η εμμονή μας και η αδυναμία μας να αλλάζουμε, η ανικανότητα να πάρουμε αποφάσεις και όταν τις παίρνουμε δεν τις εφαρμόζουμε και φυσικά και τέλος φταίει το πολιτικό σύστημα, που όλοι μας το συντηρούμε.
Έτσι αντί να κάνουμε ως λαός σωστές επιλογές με γνώμονα το συμφέρον της χώρας κοιτάζουμε τα μικροσυμφέροντα και προτάσσουμε το ατομικό μας συμφέρον. Ψηφίζουμε για να τιμωρήσουμε και δεν επιλέγουμε ανθρώπους της κοινωνίας. Έτσι ξαναβγαίνουν στην Βουλή άνθρωποι που ευθύνονται για τα κακώς έχοντα, οι οποίοι έχουν ντυθεί τον μανδύα του σωτήρα...!
Η κοινωνία μας γενικά αδρανεί, ζαλισμένη και απογοητευμένη από την φτώχεια και την ανεργία και όταν γίνονται απεργιακές κινητοποιήσεις η πλειοψηφία είναι αραγμένη.. στον καναπέ και η μειοψηφία στο πεζοδρόμιο. Έτσι δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε και η χώρα μας θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.
Μακάρι να κάνουμε λάθος και να σωθεί η πατρίδα μας, η κοινωνία μας, τα παιδιά μας. Πρέπει να αλλάξουμε εμείς, να ξεφύγουμε από τα βιώματα του ραγιαδισμού ώστε να δημιουργηθούν προοπτικές ανάπτυξης και ευημερίας. Σε αντίθετη περίπτωση τον μέλλον φαίνεται πως θα είναι πολύ δύσκολο.
Γράφει ο Δρ. ΚΩΣΤΑΣ ΠΑΤΕΡΑΣ, D.Ed., M.Ed., Ph.D
Δημοτικός Σύμβουλος – Πολιτευτής
