Αποχαιρετιστήριος λόγος απ' τον Χρήστο Σταμό-πουλο στην Ελένη Καϊμά, πρόεδρο του Συλλόγου «Η ΑΡΩΓΗ» Ν. Τρικάλων, στην κηδεία που έγινε την
περασμένη Κυριακή στην Οιχαλία Τρικάλων.
Ελένη, το άγγελμα του θανάτου σου μας προκάλεσε ένα ισχυρό σοκ. Έπεσε σαν κεραυνός στ' αυτιά όλων μας που αδυνατούμε να το πιστέψουμε. Παρά τα πολλά προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζες, ήσουνα νέα και είχες να προσφέρεις πολλά ακόμη στους άλλους, κάτι που η ίδια το ήθελες πολύ και το έκανες αγόγγυστα και με πολύ αγάπη. Όλοι το ξέρουν ότι ζούσες για να προσφέρεις στους άλλους. Γι' αυτό όλος ο κόσμος σ' αγαπούσε και σε εκτιμούσε.
Ελένη, ως πρόεδρος του Συλλόγου «Η ΑΡΩΓΗ», πολλές φορές με τηλεφωνούσες και μου ζητούσες τις νομικές συμβουλές και τη συνδρομή μου για τα προβλήματα του Συλλόγου. Συνήθως –κάθε φορά που τα λέγαμε- δεν μέναμε μόνο εκεί. Η κουβέντα μας πήγαινε παντού. Είχες γνώση και άποψη για όλα τα θέματα που απασχολούν τους απλούς ανθρώπους του λαού και πονούσες γι' αυτούς.
Πάνω και πρώτα απ' όλα όμως σ' απασχολούσαν τα προβλήματα που αντιμετώπιζε το αναπηρικό κίνημα. Λέω κίνημα, γιατί είχες αποκρυσταλλωμένη άποψη ότι οι ανάπηροι, αυτή η ευαίσθητη κοινωνική ομάδα, πρέπει να ΄ναι οργανωμένοι και να διεκδικούν, γιατί αλλιώς όλες οι εξουσίες και οι αρμόδιοι τους ξεχνούν. Μόνο με προσπάθειες κι αγώνες αντιμετωπίζονται τα προβλήματα, έλεγες. Κι αυτό το έκανες πράξη, μαζί με τ' άλλα τα παιδιά του Συλλόγου, καθημερινά.
Όχι μόνο τα μέλη του Συλλόγου, οι γονείς, οι κηδεμόνες και οι λοιποί συγγενείς, αλλά όλος ο κόσμος, όλη η Τρικαλινή Κοινωνία έβλεπε το πάθος, το μεράκι, τις ακούραστες προσπάθειες και την αφοσίωσή σου για να λυθούν τα προβλήματα του Συλλόγου των Ατόμων Με Ειδικές Ανάγκες. Ο Σύλλογος ήταν η ψυχή σου.
Η φήμη σου, για τις ιδέες που είχες και τις προσπάθειες που κατέβαλες, σε κάνανε γνωστή στο Αναπηρικό Κίνημα όλης της Ελλάδας.
Ελένη,
--ως πρόεδρος ήσουν αξιαγάπητη και είχες την καθολική αναγνώριση,
--είχες ψυχή και ακαταμάχητη εσωτερική δύναμη,
--είχες ισχυρή θέληση και μια θετική αντιμετώπιση της ζωής και των προβλημάτων,
--προκαλούσες αμέσως εκτίμηση και σεβασμό σ' όποιον σε γνώριζε και συνεργαζόταν μαζί σου,
--ήσουν άνθρωπος της προσφοράς προς τον άλλον, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που έκρυβες τα δικά σου προβλήματα,
--ήσουν έξυπνη, με καθαρό μυαλό και πολύ καλός άνθρωπος. ΕΤΣΙ ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ.
Η μητέρα σου, ο αδελφός σου και οι άλλοι κοντινοί σου συγγενείς έχασαν τόσο πρόωρα και άδικα τον άνθρωπό τους, έναν άνθρωπο χρυσάφι.
Η αγάπη όλων προς την Ελένη, που σήμερα γίνεται βαθύς πόνος, αλλά και μεγάλος σεβασμός στη μνήμη της, είναι ταυτόχρονα ένα βάλσαμο στους δικούς της ανθρώπους που αφήνει πίσω.
ΕΛΕΝΗ ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ! ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ!
ΣΟΦΙΑ, ΔΗΜΗΤΡΗ καλό κουράγιο!
