Ομολογώ ότι είναι «πιπεράτο» ίσως και ελαφρώς ειρωνικό, αλλά όχι κακοπροαίρετο, το σύντομο σημερινό σχόλιό μου καθώς βούιξαν από το πρωί σήμερα τα Ευρωπαϊκά και Διεθνή ΜΜΕ για την Ελλάδα και τους Έλληνες και το ταξίδι του Έλληνα Πρωθυπουργού στην καρδιά της Ευρώπης...
Στα ΜΜΕ άλλοι μας λυπούνται, άλλοι μας λοιδορούν άλλοι μας ειρωνεύονται και άλλοι μας κατηγορούν ως...«μπαταξήδες»
Άκουσα τον κ Σαμαρά να ζητά περισσότερο χρόνο και νόμισα ότι απευθυνόταν στην Ελληνική Δικαιοσύνη και στο Ελληνικό Δικαστικό Σώμα και έχοντας εντοπίσει όσους και όσες ευθύνονται με πράξεις, παραλείψεις και ανεύθυνες αποφάσεις για την σύγχρονη ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ που ζούμε από τον Μάη του 2010 ζητούσε ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗ του χρόνου φυλακίσεώς τους...
Μετά συνειδητοποίησα ότι απευθυνόταν στους Ευρωπαίους Ηγέτες, στην τρόικα και τους διεθνείς δανειστές μας ζητώντας ΕΠΙΜΗΚΥΝΣΗ της αποπληρωμής του χρέους μας δηλαδή ακόμη περισσότερο χρόνο στη μιζέρια που ζούμε από το Μάη του 2010!...
Η απλή αριθμητική λέει ότι ΔΕΝ μπορούμε να ξεπληρώσουμε όσα χρωστάμε σε κεφάλαια και τόκους.
Την ώρα που γίγαντες της διεθνούς οικονομίας χάνουν, σε σύγκριση με τους Κινέζους και τους Ινδούς, την τόσο ποθητή στην εποχή της παγκοσμιοποίησης ανταγωνιστικότητά τους εμείς πώς και πού θα την ανακτήσουμε μέσα στα ασφυκτικά δεδομένα του ΕΥΡΩ;
Με δάκρυα στα μάτια θυμήθηκα το γνωστό στίχο:
«Μοναχή το δρόμο επήρες/ και ξανάρθες μοναχή.
Δεν είν' εύκολες οι θύρες/ αν η χρεία τες κουρταλεί»
Του Καθηγητή Γιώργου Πιπερόπουλου
